مدل ارزیابی کیفیت زندگی در محلات از پیش اندیشیده شده (نمونه مطالعاتی: محله کوی ملت اهواز)

کیفیت زندگی شهری یکی از مهم ترین مسائل مطالعات و پژوهش شهری و دارای مؤلفه­های اجتماعی، محیطی، کالبدی و اقتصادی است. توجه به این شاخص ها در شهرها به دلیل نقش آن در تعیین میزان قابل زیست بودن شهرها به طور عام و محلات از پیش اندیشیده شده به طور خاص رو به فزونی یافته است. محلات از پیش اندیشده شده به دلیل طراحی و برنامه ریزی اولیه، انتظارات و باورهایی خاص را در خود به وجود آورده اند که بر اساس آن انتظار بالا بودن سطح کیفیت زندگی در آن ها نسبت به سایر محلات شهر نیز دیده می شود. هدف این پژوهش تدوین مدل ارزیابی میزان رضایتمندی ساکنان کوی ملت اهواز از شاخص های کیفیت زندگی و ارائه پیشنهادهایی مبتنی بر آن است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش تحقیق به صورت اسنادی و پیمایشی است. جامعه آماری آن شهروندان ساکن در فاز یک محله کوی ملت واقع در منطقه­ی 3 شهرداری اهواز بوده که به روش تصادفی انتخاب شده اند. نتایج پژوهش بر اساس معادلات ساختاری ایجادشده نشان داد که از شش مؤلفه­ی مورد بررسی بر مبنای مدل میشل، محیط کالبدی مؤثرترین مؤلفه بر کیفیت زندگی بوده است و بنابراین انتظارات لازم در مورد طراحی و برنامه ریزی از پیش اندیشیده شده در محله تا حدود زیادی برآورده شده است پس از آن به ترتیب درجه­بندی مؤلفه­ کالاها-زیرساخت و خدمات، اقتصادی، اجتماعی امنیت و مؤلفه­ی توسعه فردی با یک زیرمتغیر و یک زیرمتغیر حذف شده کم ترین اثرگذاری را بر کیفیت زندگی داشته است. تدوین مدل ارزیابی در این محله نشان می دهد که تدوین مدل ارزیابی و نیز نتایج حاصل از آن می تواند منجر به دستیابی به رهنمودهایی برای ارتقای محیط در این گونه محلات بشود.